Dyslexie is handel geworden en bijna 14% van de middelbare scholieren doen eindexamen met een dyslexieverklaring. Dit moet worden terug gebracht naar 4%, alleen al voor de hardnekkige leerproblemen. Lang is gedacht dat tekort in het fonologisch bewustzijn dé oorzaak was van dyslectie. Tegenwoordig weten we dat er altijd veel meer aan de hand is. Er is vastgesteld dat het gewoon niet waar is dat iedere dyslecticus een fonologisch probleem heeft en andersom dat er een heleboel mensen met fonologische problemen zijn zonder dyslectie. Dat is door Nederlands onderzoek bevestigd.
Eén van de onderliggende oorzaken van dyslectie waarover in de afgelopen jaar nieuwe inzichten zijn ontstaan is de “visuele aandachtsspanne”, het aantal letters of cijfers dat verwerkt kan worden in een enkele oogopslag. Als het onderscheid naar verschillende oorzaken van dyslectie zou wegvallen neemt het belang van deze eis alleen maar toe. Waar het om gaat is dat de school alles heeft gedaan om het kind vooruit te krijgen maar daar toch niet in slaagt.
Emeritus hoogleraar Aryan van der Leij vindt dat het de taak is van het onderwijs om te voorkomen dat er teveel dyslectici bijkomen. Hij zegt: Als al die zwakke lezers in de zorg komen, dan moeten we erkennen dat er in ons onderwijs een systeemfout zit. Dat is precies wat ik twee weken geleden heb proberen duidelijk te maken bij een bezoek dat ik met een aantal collega’s bracht aan de staatssecretaris Sander Dekker van onderwijs.
